صاحب شبهه با قرار دادن عکسی از کودکی مظلوم که در حال گریه است و سپس نوشتن این جمله، خواسته دلسوزی خویش را بیشتر جلوه دهد و ادیان را متهم نماید، غافل از اینکه:
1) در هیچ‌جای ادیان دعا را با اسباب منافی نداسته‌اند و دعا نیز سببی از اسباب است و گمان نکنم عاقلی در زمین باشد که بگوید: اگر در یک امر بتوان از چند سبب استفاده کرد، تناقض است. شاید برای هوش سرشار طراح شبهه نیاز به مثال واضح‌تری باشد: فرض کنید فردی زخمی شده، شخصی می‌خواهد به وی کمک کند و زخم وی را پانسمان نماید و دیگری می‌خواهد به وی مسکن تزریق نماید و… . حال شخصی وارد میدان شده و می‌گوید هیچ‌کاری نکنید بلکه وی را به بیمارستان منتقل خواهم کرد. آیا به وی نخواهید گفت: این کارها با هم منافاتی ندارد بلکه در یک راستا هستند؟! الله متعال نیز دعا را سببی از اسباب قرار داده که با دیگر اسباب منافات ندارد. اگر قرار بود چنین باشد که صاحب شبهه مطرح نموده، پس صاحبان ادیان به جای رفتن دنبال رزق‌وروزی، در خانه نشسته و دعا می‌کردند. یا رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم اصلاً تبلیغ نمی‌کرد، بلکه در خانه‌اش می‌نشست و مثل آقایان، حرف‌های گنده می‌زد و اصلاً نیازی به جهاد و تحمل رنج و سختی نبود. سخن زیاد است اما به‌قول معروف، عاقل را اشارتی کافیست.
2) متدینین، اگرچه اشتباه داشته و دارند اما الحمدلله همواره بهترین و بزرگ‌ترین حامیان فقرا و مظلومین بوده و هستند و این چیزی است که صدها بلکه هزاران سال دیگر نیز تفکرات الحادی آن را به خواب نیز نخواهند دید.
3) شاید بد نباشد یادآوری کنم که بزرگ‌ترین مجرمان و خون‌خواران تاریخ نیز از بین همین منادیان دروغین انسانیت سر برآورده‌اند و میلیون‌ها انسان را به کام مرگ فرستاده و تعداد بیشتری را به فقر و فلاکت و بردگی انداخته‌اند. اما خوب گرگ‌های امروز لباس میش بر تن کرده و مدافعان حقوق بشر شده‌اند!
نظرات کاربران