اگر خالق را زمانی فرض کنیم، این بدان معنا است که زمان مخلوق نیست و از قبل وجود داشته، اما زمان نمی تواند خالق باشد زیرا بسیاری از امور فرازمانی هستند همانند اعداد که از زمان بی نیازند، اما اگر چیزی از خدا بی نیاز باشد، دیگر اسمش خدا نیست!

1. اين فرضيه از اساس غلط است، و تاکنون کسی نگفته که خالق ما زمانی دارد، بلکه زمان حتی اگر وجود حقیقی داشته باشد خود از مخلوقات است، و وقتی فرض رد شد، تبعاتش نیز بدنبالش فرو خواهند ریخت.

2. بسیاری از جمله فیزیکدانان، زمان را نسبی می‌دانند و این نظریه امروزه به شدت رایج است، در اینصورت زمان چیزی جز تتابع و جریان اتفاقات بدنبال هم نیست و یک وجودِ موضوعی و حقیقی نیست.

3. صاحب شبهه، خود در طرح شبهه دچار اشکال شده و توجه ننموده که ابتدا و انتهایج آن از هم گسیخته است، بدین شکل که؛ ابتدا خالق را زمانی میداند و نتیجه می گیرد زمان غیر از خدا است (پس طبق این گفته زمان یک شیء و خدا شیء دیگری است) حالا زمان را خدا فرض کرده و اعداد را از آن خارج می کند؟؟ (حال آنکه طبق فرض اولیه زمان با خالق فرق دارد) باید پرسید: با خودت چند چندی؟؟

4. اما اینکه زمان نمیتواند خالق باشد، اشکال نیست و گمان نمیکنم کسی زمان را خالق دانسته باشد که ایشان خود را به زحمت انداخته تا خالق بودن زمان را رد نماید، و این همان مغلطه معروف به “پهلوان پنبه” است که شخص خودش در توهمات خود، چیزی را به دیگران نسبت میدهد و سپس به نقد و تحلیل و نقض آن می پردازد، درحالیکه طرف مقابل اصلا چنین چیزی نگفته است.